2 maanden

Vandaag is de tweeling al weer twee maanden. De tijd vliegt voorbij. De eerste weken waren echt wel een rollercoaster van hormonen, het wennen aan het nieuwe leven, de rol als vader, moeder, de ultieme relatie test! Er zullen nog best wat hobbels komen, maar de eerste 'testen' zijn we gelukkig al goed doorgekomen. Het is druk geweest en zwaar. Je leven is plotsklaps totaal anders. In de eerste dagen was ik echt zo oververmoeid dat ik een paar keer heb gehad dat ik het voedingskussen, die ik omarm wanneer ik slaap, aanzag als baby. Zelfs een keer een soort van hallucinatie gehad van het slaap tekort. Maar toen ik eenmaal een klein beetje kon loslaten, want dat vind ik moeilijk, het liefst doe ik alles zelf, kon ik een beetje bij komen. Opa en oma hebben namelijk een paar keer hier geslapen en dan kon ik bijslapen. Nu is er al echt een routine in gekomen en loopt alles zo goed als op rolletjes. Ook slapen ze al door en dat geeft een hoop rust. Daardoor kom ik langzaam aan ook weer toe aan andere dingen, maar mijn mooiste en grootste hobby zijn mijn twee prachtige kindjes, want het is ook zo genieten van zulke prachtige mooie wonders. Je blijft naar ze kijken en iedere dag zie je wel weer wat nieuws. Ze groeien ook als kool. Het gaat echt snel. Mick is al aan het lachen en brabbelt al wat. Hij heeft erg last gehad van darmkrampjes. Na een aantal middeltjes geprobeerd te hebben is het nu wat rustiger en werkt de VSM Cinnababy bij hem het beste. Hij vindt het ook heerlijk, lekker sabbelen aan zijn Hevea speen. Die speen is ook een super uitvinding! Hij is dol op zijn grote eco dopspeen en mama ook, want hij slaapt nu veel beter en huilt dus ook een stuk minder. Loulou is wat makkelijk, is echt een sleeping beauty. Ze slaapt overal en als ze wakker is kijkt ze met haar mooie kijkers heel wijs overal naartoe. Drinken doen ze allebei super goed. Mick die kan blijven eten en wordt soms kwaad als het flesje al weer op is en Loulou drinkt lekker op haar gemakje met af en toe een pauze erin. Ga weer verder genieten van de tweeling ♥ ♥

♥ Loulou & Mick ♥

Ik ben 9 juni 2011 bevallen bij 38 weken en 3 dagen van onze tweeling: Loulou 2700 gr/44 cm & Mick 2800 gr/51 cm. Ik werd ingeleid dmv een gel die al vrij snel goed zijn werk deed. Na een tijdje kon ik de weeën echt niet meer goed opvangen met mijn yoga adem techniek en werd er een ruggeprik geplaatst. Dit bracht mij weer even op kracht en er kon zelfs even een glimlach af. De volledige ontsluiting was er al snel, maar ze bleven nogal hoog zitten. De ruggeprik was uitgewerkt en de pijn was weer terug, maar na een paar flinke persweeën... Eerst even oefenen, want hoe doe je dat? Enfin, toen ik het eenmaal door had en na een knip was ze er vrij snel. Wat een moment! Daar was ze dan om 21.41 uur mijn dochtertje Loulou Robine (roepnaam Loulou). Total loss, maar ja, Mick moest nog! Na heel wat support, geschreeuw van mijn man, moeder, verplegers en gynaecoloog die laatste zei dit is de laatste poging anders wordt het een keizersnede, kwam dan om 22.14 uur met de vacuümpomp mijn zoon Mick Daan (roepnaam Mick). Hij had het wel wat moeilijk gehad, net als zijn mams die koorts had gekregen door de ruggeprik dus moesten wij beiden aan de antibiotica. Wel mocht hij even op mijn borst liggen samen met zijn zusje om vervolgens naar de couveuse te gaan, daar heeft hij drie dagen gelegen om op kracht te komen net als zijn moeder in het ziekenhuis. Zijn zusje lag toen wel al bij ons op de kamer. Na een weekje in het ziekenhuis te hebben gelegen mochten we eindelijk naar huis en kon het echte genieten beginnen. Het is even je draai vinden en ik maakte mij zelf gek met borstvoeding geven, dat was echt teveel. Ik was alleen maar bezig met het voeden. Nu alleen over op de fles en dat is een verademing. Geniet zo van ze, het is echt magisch mooi: een tweeling!

Week 36

Aan de tweeling

Het gaat nu toch wel echt snel en ik heb het idee dat jullie ook niet meer al te lang in mijn buik blijven. Twee weken geleden zagen we jullie weer op de echo. Al hoewel dit steeds moeilijker wordt om te zien. We zien dan een gedeelte van jullie hoofd, arm of ander lichaamsdeel. Jullie werden toen allebei geschat op 2300 gram. Het meisje ligt nog steeds met haar hoofdje naar beneden en het vruchtwater van haar was al iets minder en moet dan ook goed in de gaten gehouden worden. Morgen hebben we weer een groei echo en ik ben zo benieuwd! Ik heb zelf het idee dat jullie deze week nog worden geboren en schat op 25 mei. Voorheen dacht ik altijd dat het 4 juni zal worden en twinpapa2b denkt dat het 2 juni zal zijn. In ieder geval laten ze mij niet langer door lopen dan 38 weken. Uiteraard afhankelijk hoe het met jullie en met mij gaat. Sinds deze week heb ik het wel echt zwaarder. Vanaf vandaag gaat het echt niet goed meer met lopen, ik ben net een pinguïn. Ik heb opstart problemen bij het opstaan en het draaien in bed gaat echt heel moeizaam. Mijn bekken doet dan pijn. Ik heb ook het idee dat vandaag het meisje al goed is ingedaald, want dat is te voelen! Ik ben zo ontzettend benieuwd hoe het allemaal gaat lopen en ook heel erg naar morgen. Wie weet moet ik wel gelijk blijven in het ziekenhuis, maar het kan ook nog wel even duren. Ik voel jullie in ieder geval lekker goed. Iedere dag hebben jullie beide de hik en heel af en toe tegelijkertijd, dat is echt een geruststelling. Dan weet ik ook dat jullie nog genoeg vruchtwater hebben. Ik ben nu al ruim 20 kilo aangekomen en heb een buikomvang van 116 cm. Sinds een paar weken heb ik ook lekker dikke voetjes en handen. Ik was echt net op tijd met het afdoen van mijn ringen. Dat was nog een heel klusje, want ze zaten echt al wel heel erg knel, maar na veel gepruts en uiteindelijk vinger in de mond en maar rondjes te draaien kreeg ik ze los. Heel gek gezicht kale handen en ook nog is korte nagels. Mijn trouwring hangt nu om mijn nek te samen met het medaillon wat ik van twinpapa2b heb gekregen (zie de foto). Ik kan niet wachten jullie te bewonderen en vast te houden!

Babykamer

De babykamer is zo goed als af dus hier alvast een kijkje. Nu de box nog en dan zijn we er zo goed als klaar voor :-)

4 kilo babies in mijn buik

We gaan nu om de twee weken op controle. De laatste groei echo was vorige week vrijdag. En de pukkies doen het zo goed! Ze liggen zelfs iets voor op het gemiddelde en zijn allebei rond de 2 kilo. Echt super fijn! Ik voel mij ook goed, maar kan wel minder. Mijn dag bestaat nu veel uit rusten, een beetje beweging in het huis en genieten van onze tuin inclusief het mooie weer. Alleen dat laatste kan ik ook niet te lang, want dan krijg ik zo'n leuk zwangerschapsmasker, witte kringen rond mijn ogen. We kregen nu een uitgebreide echo van een echografiste die heel goed de tijd nam om alles te bekijken. In tegenstelling tot twee weken daarvoor, toen deed onze gynaecoloog het zelf en had hij geconstateerd dat ze waren gedraaid. Dat vond ik overigens al erg verbazingwekkend, maar dit keer lag het meisje toch weer onderaan met het hoofdje al naar beneden en het jongetje ligt dwars hoog. Ik heb zo het idee dat de gyn het niet helemaal goed had gezien de vorige keer of ze moeten weer gedraaid zijn, maar dat lijkt mij wel heel sterk. Overigens hoorde ik toen ik de vervolg afspraken maakte dat de gyn bijna nooit groei echo's doet, dat doen de echografiste die tevens ook verloskundige zijn dus hoop eigenlijk dat ik in het vervolg alleen maar echo's krijg van echografisten, lekker verwarrend anders. Maar ja, hoofdzaak is dat het super goed met ze gaat!

Sinds deze week (32) zijn ze mij ook harder aan het schoppen. Soms moet ik echt even goed ademhalen, want dan zit het jongetje tegen mijn ribben aan te schoppen of het meisje lekker in mijn liezen. Ik ben deze week ook precies 20 kilo aangekomen en in omtrek ben ik nu 110 cm en er mag van mij nog best wel wat bij komen, laat ze maar lekker groot worden, maar ook weer niet té groot; au au au!

30 going for 37

We zijn al weer in week 30! Het gaat nu wel lekker snel. Vandaag weer voor de twee wekelijkse controle geweest. Het gaat hartstikke goed met ze. Dit keer hadden we geen echo, maar die hebben we twee weken geleden gehad. Toen hadden ze al een prachtig gewicht, zo rond de 1340 gram allebei. Het jongentje is nog steeds ietsje kleiner, maar dat is echt maar heel weinig. Heel apart is wel dat ze zijn gewisseld van positie! En dat terwijl de vrouw die de 20 weken echo had gedaan zo stellig Robin af blafte dat het zeker zou zijn dat het meisje als eerste zou worden geboren omdat zij het laagste lag, nu is het dus het jongentje! Die lag tijdens die echo ook al met zijn hoofdje naar beneden. Als ze op deze manier blijven liggen kiest de gynaecoloog voor een natuurlijke bevalling. Als de eerste in stuit zou gaan liggen wordt het een ander verhaal. Zelf had ik mij eigenlijk ingesteld op een keizersnede, maar ik luister goed naar de mensen die er het meeste verstand van hebben, in deze mijn gynaecoloog. Je weet het toch niet van te voren. Het ligt er allemaal maar net aan hoe het gaat, een hele planning ervoor maken zie ik dan ook niet zitten omdat je van te voren toch niet weet hoe het gaat lopen. Ik heb al een zwangerschapscursus gedaan. Eigenlijk wat te vroeg en die viel daardoor ook wel wat tegen. Ik denk dat ik zelf nog maar is goed ga inlezen over de verschillende fases en de adem. Ook over de keuzes die je op dat moment hebt. De verschillende pijnbestrijding. Ik hoop dat ik het niet nodig zal hebben, maar mocht het nodig zijn, dan ben ik blij dat het er is en mocht een keizersnede nodig zijn dan graag, alles voor de veiligheid voor de babies! Alleen maar hopen dat er niet een ellende aan vooraf gaat en dan op het laatst toch nog een keizersnede plaats zal vinden, maar ik ga voor de puur natuur, vlotte, speedy gonzales bevalling over 7 weken!

Tweeling in gesprek

Deze kan niet ontbreken hier, te grappig:

WonderBAARlijk

Baby shopaholic
Eindelijk weer is een berichtje. Ik wil het toch iedere keer weer proberen meer te schrijven, stof genoeg, maar op een of andere manier kan ik mij er niet toe zetten. Op zich heb ik de tijd nu ik thuis ben en niet werk en mij eigenlijk alleen maar op de babies kan concentreren. Eigenlijk is dat juist ook niet goed, want dan sla je echt door en dat heb ik gedaan. Het is echt waar, zo onwijs leuk al die leuke baby stuff. Ik weet er echt al alles van af, en sleep papa to be ook af en toe mee door het hele baby circus. Zo zijn we ook naar de negen maanden beurs geweest samen met oma to be. Erg leuk, maar toch al wel veel dingen die ik toch al kende. Ik was eigenlijk op zoek naar nieuwe producten en dingetjes die ik nog niet kende, maar bleek dat ik mij al aardig goed heb weten in te lichten via het web en vriendinnen. Het enige waar ik echt fan van ben geworden zijn de mega dure swaddle doeken van Aden + Anais. Uiteraard kwamen we wel helemaal vol geladen thuis met pampers, zwitsals (eigenlijk wil ik gaan voor natusan) en andere hebben dingetjes. Waar ik eigenlijk meer op had gehoopt op de beurs qua nieuwigheden zag ik in een leuk winkeltje in Amsterdam in de Haarlemmerstraat, namelijk coole muurstickers met elfjes enzo. Dat maakt het babykamertje nog leuker.

Tweeling & mama
Met de babies zelf gaat het ook super goed. Maandag gingen we voor de groei echo en ze doen het zelfs zo goed, boven het gemiddelde al weer 700 (jongen) en 734 (meisje) gram! We zijn nu al over de helft en voel mij goed op een beetje maagzuur en bekkenpijntjes na. Tijdje terug wel last van mijn darmen gekregen, maar daar heb ik nu movicol voor gekregen, laxerend drankje en dat gaat goed. Toen was ik wel even geschrokken van de darmkrampen, maar gelukkig konden ze mij in het ziekenhuis gerust stellen en zagen we onze wonders die het helemaal goed maken. En helaas gisteren gemerkt dat er een stukje van mijn kies af is dus moet ook echt naar de tandarts, alleen zit ik daar zo niet op te wachten! Echt NO way een verdoving nu ik zwanger ben, maar goed eerst maar is zien wat hij zegt.

Pretecho
Paar weekjes geleden hebben we ook een prachtig mooie pretecho laten maken. Wat is dat bijzonder zeg! Eerst wilde ze zich beiden niet laten zien. Ze houden er van om met hun vingers en armpjes onder elkaar te verschuilen en het meisje is flink haar broertje aan het schoppen. Zij ligt onder en haar broertje boven, maar toch heel dichtbij elkaar. Onwijs gaaf is dat om te zien, er zit eigenlijk maar een heel dun vliesje tussen beiden. Even wat later zagen we eerst een glimp van het gezichtje van het jongentje en toen niet veel later van het meisje.

Schopjes
En wat is het bijzonder om ze te voelen schoppen in je buik. Papa2be voelde het als eerst na onze eerste zwangerschapsyoga les. Echt zo bijzonder omdat te voelen. Ik voel het meeste onderin, maar ook wel is boven, dan meer tegen mijn rib aan. Eerste keer dat ik het voelde vond ik het echt wel heel apart en kon ik er gewoon niet van slapen. Dat is het moment dat je echt weet en voelt dat er iets in je groeit en dan nog wel twee ook: wonderBAARlijk!

LIEF
Wat ik ook zeker nog even blogwaardig vind, is dat ik zo perplex was toen ik een briefje in mijn brievenbus vond, dat er een pakketje was bezorgd bij de buren. Niet geheel vreemd hoor, tegenwoordig doet Robin wel is de deur open en dan zegt hij tegen de bezorger 'oh nee, heeft ze al weer iets besteld'. Enfin, dit keer vond ik bij de buren een mega doos aan wat mijn nieuwsgierigheid helemaal aanwakkerde. Ik had werkelijk geen idee wat het was. Ja, misschien een verlaat valentijnscadeautje van mijn mannetje, maar nee dit was veel leuker! Ik deed de doos open en daar kwam een mega ballon te voorschijn met een kaartje eraan van lieve Floor. Ze feliciteerde mij met onze zwangerschap! Echt overdonderd was ik, zo super lief! Nogmaals heel erg bedankt. De ballon is aan het stralen in de babykamer!



*Meer foto's onder Echo's en Buik, van het babykamertje soon...

Roze, blauw of allebei?

Afgelopen maandag was het zover de spannendste echo van de 9 maanden. De 20 weken echo. Samen met Robin en met mijn mams gingen we richting ziekenhuis. De spanning zat er wel goed in. Wat zou nou het geslacht zijn van onze babies? Alles is welkom en we vonden uiteraard het belangrijkste dat ze allebei gezond zijn. Toch hadden we wel een kleine voorkeur voor een jongen & een meisje, maar ja wie wilt dat nou niet het liefst? We hadden al wel gefantaseerd en uiteraard zijn we ook lekker bezig met namen. We zijn zelfs al een keer geswitcht van namen en ik dacht ook dat als we ze eenmaal weer gezien hadden en ook het geslacht zouden weten die namen vanzelf wel zouden komen. Ik had niet een bepaald voorgevoel, maar dacht wel constant aan een jongen & een meisje. Ook omdat ik me nogal, hoe raar het ook klinkt in balans voel en mij verder echt best goed voel. Ik dacht dan ook dat er in ieder geval een jongen bij zou zitten omdat er wordt gezegd dat wanneer je niet heel veel aankomt dan alleen bij je buik dat vaak het geval is. Enfin, je kan van al die verhaaltjes ook eigenlijk geen peil op trekken. Weer terug in het ziekenhuis. Gelukkig hadden we in de ochtend een afspraak. Na een tijdje in de wachtkamer gezeten te hebben werd mijn naam omgeroepen en konden we naar binnen. Een niet al te vriendelijke dame richtte het woord alleen naar mij toe en vroeg of wij ook het geslacht wilde weten. Ze zei nog dat het niet altijd zichtbaar is, maar na de eerste glijdende echo beweging over mijn buik zei ze: ze zijn verschillend! Ik kon mijn ogen niet geloven! Daar zaten we alle drie met tranen in onze ogen. Je kon het echt duidelijk zien. Toch bleef het spannend. Ze begon onze baby girl helemaal te checken of alle organen er goed uit zagen en al snel bleek dat het helemaal goed gaat met ons meisje. Het meisje ligt onderaan en zal als eerste geboren worden, dat was de vraag van Robin, waarop de botte vrouw reageerde dat dit natuurlijk vanzelfsprekend is. Een beetje raar was het wel, maar ik was al lang blij dat ze heel goed en heel medisch te werk ging om te kijken of alles goed zat met onze babies. Onze baby boy checkte ze even later en ook dat zag er identiek uit, helemaal goed gaat het met ze en van af dat moment leef ik echt in de zevende hemel! Ik ben zo super duper happy de peppy :-)!

Baby shopaholic

We zijn al heel goed op weg met de uitzet voor de babies. Het eerste wat we kochten was een oude broodkast, die gaan we gebruiken als commode en daar aan vast zitten twee kastjes dus voor allebei een kastje voor de kleertjes, helemaal top en super leuk ook nog is. Van mijn ouders hebben we een ledikantje gekregen en we hebben zelf de andere erbij gekocht dus er is niet alleen een buik aan het groeien, maar ook een baby kamertje. Dan kunnen we ook al de tweelingwagen afstrepen. Het is de Easywalker geworden, via marktplaats een hele mooie zo goed als nieuwe voor de helft van de nieuwprijs gevonden en gekocht. Dolgelukkig zijn we ermee. We krijgen van de neef van Robin een mooie Maxi Cosi met super de super inklik systeem 'Easybase' en eentje die we zelf hebben gekocht. Nu ben ik inmiddels fan geworden van Koeka, allemaal leuke spulletjes voor de babies. Maar de beide kastjes zijn al rijkelijk gevuld met super leuke baby kleertjes. Heerlijk om weer mijn shopaholica te activeren, maar dit keer niet voor mezelf maar voor de babies ♥ ♥

Van Tweelingwagen naar Food

Heerlijk zo'n weekend samen met mijn lief. Eigenlijk zijn er nog best een hoop dingen die gedaan en gekocht moeten worden voor het huis. Maar in plaats van woonwinkels, gingen we gisteren voor de baby's. Ik ben al een tijdje bezig met het kijken naar kinderwagens en wat daar het verschil in is. Conclusie is dat je beter de proef op de som kan nemen in een winkel en zo geschiedde. Ik sleurde hubbie mee, die een verzakking kreeg van alle spullen die we voor de baby's moeten kopen. Gelukkig komt daar weer het welgeliefde marktplaats om de hoek kijken en oriënteren we ons in de winkel en shoppen we verder op marktplaats. Voor de grote aanschaffen dan; kinderwagen, maxi cosi's en box etc. Daar aangekomen, ben ik heel wat wijzer geworden. We hebben eigenlijk niet al te veel keus, dat is dan wel weer makkelijk als je een tweeling verwacht. Het makkelijkste lijkt mij een kinderwagen waarin je ook de maxi cosi's door middel van een adapter kan in klikken. Dan blijft er helemaal weinig over. Als je een eenling verwacht is de keuze zoveel groter, maar voor ons wordt de keus veel makkelijker gemaakt. Alhoewel de shopaholic in mij en 'de anders dan anders' komt weer omhoog dus ik stel hoge eisen. Ik wil graag de baby's naast elkaar hebben zitten en niet achter elkaar dus dan is de keus tussen twee "Easywalker" of de "Firstwheels" en het oog wil ook wat. Nu had ik een super coole gespot, maar die hebben ze helaas niet in dit kleine kikkerland, wel in ons buurland Duitsland, de Hartan, maar ja, die wil ik toch echt wel in het echie zien voordat ik even naar Duitsland ga rijden. Enfin, ik ben er nog niet uit. Ik heb namelijk ook een gezien op marktplaats die ik echt gaaf vind qua design, maar waar weer niet de maxi cosi's in kunnen. Gisteren stond er geloof ik op mijn voorhoofd tweelingkinderwagen, want ik kon nergens anders over denken.

Robin werd gek van mij en begon zijn talenten maar is te gebruiken in de keuken. Damn, wat heb ik het toch getroffen met mijn mannetje. Hij toverde een fantastische maaltijd op tafel. Ons geliefde Thai Green Curry. Ik ben van plan om meer te gaan kokkerellen en was dan ook op de Jamie Oliver toer en die heeft Robin een beetje van mij over genomen, het enthousiasme. Ik lees nu meer en hij voert het uit, dat is toch wel een goede rolverdeling he?! hihihi Nee hoor, maar sinds ik zwanger ben, ben ik dol op eten. In het begin was het vooral vet waar mijn hunkering naar lag, maar nu wil ik vooral gezond koken en begint het moederinstinct al naar boven te komen. Alles zo goed mogelijk voor mijn baby's en dat heeft zo zijn voordelen. Ik ga koken dadelijk nog echt leuk vinden!







Voor welke zou ik gaan?

2011: Jaar van de Tweeling!

Allereerst wens ik jullie allen een prachtig nieuw jaar toe!

Eindelijk wat meer energie en dus ook weer is tijd en zin om een blogje te schrijven. Even kijken of ik dit keer weer the flow kan vinden van het schrijven. Een hoop gebeurd in de tijd dat ik hier niet heb geschreven. Zoals je in het vorige radio fragment kon horen zijn wij in dolblije verwachting van een tweeling. Na 2 jaar proberen is het via de eerste keer inseminatie dubbel raak. Ons geluk kan niet op en het kan ook niet beter getimed zijn. We wonen nu sinds een klein maandje in ons nieuwe huis en het is heerlijk. In het begin was het net een hotel, alleen wel jammer dat je er op een gegeven moment achter komt dat je ook weer moet schoonmaken ;-) We kunnen nu dan ook gelijk door met het inrichten van die tweelingkamer en qua afwerking moet er nog een hoop gebeuren. Nog een aantal lampen en mooie schilderijen, maar dat zijn dingen waar we tegen aan moeten lopen. Binnenkort zal ik wat foto's maken en plaatsen.

Een gil ging er door mijn ouders huis heen toen ik eindelijk die lang verwachten strepen op die zwangerschapstest zag. Iedereen wist het gelijk en we waren dolblij en benieuwd naar wat er komen ging. Ik geloof dat ik wel 10 testen heb gedaan om maar steeds die bevestiging te krijgen. Daarvoor was het iedere maand toch wel een teleurstelling als je alleen maar één streepje zag en weer met goede moed de volgende maand begon, maar deze maand was al anders. Sowieso omdat het de eerste IUI (inseminatie) was, maar ik was er meer mee bezig. Ik kocht alvast een knuffel konijn en een voornamenboek. Robin verklaarde mij voor gek. Bijzonder was dat toen we wisten dat ik zwanger was, we het constant over 'de babies' hadden. Ik had zelfs al gekeken naar tweelingkinderwagens en dergelijke. Toen werd het wachten op de eerste echo. Die werd gedaan met 6 weken. Ik geloof dat ik nog nooit zo zenuwachtig ben geweest voor iets. Gelukkig was het wachten in de wachtkamer niet al te lang en zagen we niet veel later twee mooie wonders. Nog voordat de arts het kon bevestigen zei ik:'Het zijn er twee!'. Vanaf dat moment leven we op een roze/blauwe wolk. Robin kreeg tranen in zijn ogen en ik was helemaal van de wereld. Gelukkig kon ik nog net al de informatie opvangen en hebben we een aantal vervolg afspraken gemaakt. We zijn nu 16 weken in verwachting en ze groeien super goed. Ik krijg al een aardig buikje en voel mij sinds deze week veel beter. Ik was heel erg moe en vooral 's avonds na het eten erg misselijk. Maar dat is allemaal heel goed te doen en je doet het voor het mooiste wat er is. Het mooiste wat er maar is, soms kan ik het nog niet geloven: twee mooie babies groeien in mij en zo word ik ergens begin juni mama van een tweeling!

Het geslacht kan alle kanten op, het is namelijk een 2 eiige tweeling. Eind deze maand weten we het. Wat denken jullie?

Groot Nieuws!

Een hele tijd niet hier geweest. Maar daar ga ik vanaf nu weer verandering in brengen. Aangezien ik een hoop te vertellen ga hebben de komende tijd :-)