Roze, blauw of allebei?

Afgelopen maandag was het zover de spannendste echo van de 9 maanden. De 20 weken echo. Samen met Robin en met mijn mams gingen we richting ziekenhuis. De spanning zat er wel goed in. Wat zou nou het geslacht zijn van onze babies? Alles is welkom en we vonden uiteraard het belangrijkste dat ze allebei gezond zijn. Toch hadden we wel een kleine voorkeur voor een jongen & een meisje, maar ja wie wilt dat nou niet het liefst? We hadden al wel gefantaseerd en uiteraard zijn we ook lekker bezig met namen. We zijn zelfs al een keer geswitcht van namen en ik dacht ook dat als we ze eenmaal weer gezien hadden en ook het geslacht zouden weten die namen vanzelf wel zouden komen. Ik had niet een bepaald voorgevoel, maar dacht wel constant aan een jongen & een meisje. Ook omdat ik me nogal, hoe raar het ook klinkt in balans voel en mij verder echt best goed voel. Ik dacht dan ook dat er in ieder geval een jongen bij zou zitten omdat er wordt gezegd dat wanneer je niet heel veel aankomt dan alleen bij je buik dat vaak het geval is. Enfin, je kan van al die verhaaltjes ook eigenlijk geen peil op trekken. Weer terug in het ziekenhuis. Gelukkig hadden we in de ochtend een afspraak. Na een tijdje in de wachtkamer gezeten te hebben werd mijn naam omgeroepen en konden we naar binnen. Een niet al te vriendelijke dame richtte het woord alleen naar mij toe en vroeg of wij ook het geslacht wilde weten. Ze zei nog dat het niet altijd zichtbaar is, maar na de eerste glijdende echo beweging over mijn buik zei ze: ze zijn verschillend! Ik kon mijn ogen niet geloven! Daar zaten we alle drie met tranen in onze ogen. Je kon het echt duidelijk zien. Toch bleef het spannend. Ze begon onze baby girl helemaal te checken of alle organen er goed uit zagen en al snel bleek dat het helemaal goed gaat met ons meisje. Het meisje ligt onderaan en zal als eerste geboren worden, dat was de vraag van Robin, waarop de botte vrouw reageerde dat dit natuurlijk vanzelfsprekend is. Een beetje raar was het wel, maar ik was al lang blij dat ze heel goed en heel medisch te werk ging om te kijken of alles goed zat met onze babies. Onze baby boy checkte ze even later en ook dat zag er identiek uit, helemaal goed gaat het met ze en van af dat moment leef ik echt in de zevende hemel! Ik ben zo super duper happy de peppy :-)!

Baby shopaholic

We zijn al heel goed op weg met de uitzet voor de babies. Het eerste wat we kochten was een oude broodkast, die gaan we gebruiken als commode en daar aan vast zitten twee kastjes dus voor allebei een kastje voor de kleertjes, helemaal top en super leuk ook nog is. Van mijn ouders hebben we een ledikantje gekregen en we hebben zelf de andere erbij gekocht dus er is niet alleen een buik aan het groeien, maar ook een baby kamertje. Dan kunnen we ook al de tweelingwagen afstrepen. Het is de Easywalker geworden, via marktplaats een hele mooie zo goed als nieuwe voor de helft van de nieuwprijs gevonden en gekocht. Dolgelukkig zijn we ermee. We krijgen van de neef van Robin een mooie Maxi Cosi met super de super inklik systeem 'Easybase' en eentje die we zelf hebben gekocht. Nu ben ik inmiddels fan geworden van Koeka, allemaal leuke spulletjes voor de babies. Maar de beide kastjes zijn al rijkelijk gevuld met super leuke baby kleertjes. Heerlijk om weer mijn shopaholica te activeren, maar dit keer niet voor mezelf maar voor de babies ♥ ♥

Van Tweelingwagen naar Food

Heerlijk zo'n weekend samen met mijn lief. Eigenlijk zijn er nog best een hoop dingen die gedaan en gekocht moeten worden voor het huis. Maar in plaats van woonwinkels, gingen we gisteren voor de baby's. Ik ben al een tijdje bezig met het kijken naar kinderwagens en wat daar het verschil in is. Conclusie is dat je beter de proef op de som kan nemen in een winkel en zo geschiedde. Ik sleurde hubbie mee, die een verzakking kreeg van alle spullen die we voor de baby's moeten kopen. Gelukkig komt daar weer het welgeliefde marktplaats om de hoek kijken en oriënteren we ons in de winkel en shoppen we verder op marktplaats. Voor de grote aanschaffen dan; kinderwagen, maxi cosi's en box etc. Daar aangekomen, ben ik heel wat wijzer geworden. We hebben eigenlijk niet al te veel keus, dat is dan wel weer makkelijk als je een tweeling verwacht. Het makkelijkste lijkt mij een kinderwagen waarin je ook de maxi cosi's door middel van een adapter kan in klikken. Dan blijft er helemaal weinig over. Als je een eenling verwacht is de keuze zoveel groter, maar voor ons wordt de keus veel makkelijker gemaakt. Alhoewel de shopaholic in mij en 'de anders dan anders' komt weer omhoog dus ik stel hoge eisen. Ik wil graag de baby's naast elkaar hebben zitten en niet achter elkaar dus dan is de keus tussen twee "Easywalker" of de "Firstwheels" en het oog wil ook wat. Nu had ik een super coole gespot, maar die hebben ze helaas niet in dit kleine kikkerland, wel in ons buurland Duitsland, de Hartan, maar ja, die wil ik toch echt wel in het echie zien voordat ik even naar Duitsland ga rijden. Enfin, ik ben er nog niet uit. Ik heb namelijk ook een gezien op marktplaats die ik echt gaaf vind qua design, maar waar weer niet de maxi cosi's in kunnen. Gisteren stond er geloof ik op mijn voorhoofd tweelingkinderwagen, want ik kon nergens anders over denken.

Robin werd gek van mij en begon zijn talenten maar is te gebruiken in de keuken. Damn, wat heb ik het toch getroffen met mijn mannetje. Hij toverde een fantastische maaltijd op tafel. Ons geliefde Thai Green Curry. Ik ben van plan om meer te gaan kokkerellen en was dan ook op de Jamie Oliver toer en die heeft Robin een beetje van mij over genomen, het enthousiasme. Ik lees nu meer en hij voert het uit, dat is toch wel een goede rolverdeling he?! hihihi Nee hoor, maar sinds ik zwanger ben, ben ik dol op eten. In het begin was het vooral vet waar mijn hunkering naar lag, maar nu wil ik vooral gezond koken en begint het moederinstinct al naar boven te komen. Alles zo goed mogelijk voor mijn baby's en dat heeft zo zijn voordelen. Ik ga koken dadelijk nog echt leuk vinden!







Voor welke zou ik gaan?

2011: Jaar van de Tweeling!

Allereerst wens ik jullie allen een prachtig nieuw jaar toe!

Eindelijk wat meer energie en dus ook weer is tijd en zin om een blogje te schrijven. Even kijken of ik dit keer weer the flow kan vinden van het schrijven. Een hoop gebeurd in de tijd dat ik hier niet heb geschreven. Zoals je in het vorige radio fragment kon horen zijn wij in dolblije verwachting van een tweeling. Na 2 jaar proberen is het via de eerste keer inseminatie dubbel raak. Ons geluk kan niet op en het kan ook niet beter getimed zijn. We wonen nu sinds een klein maandje in ons nieuwe huis en het is heerlijk. In het begin was het net een hotel, alleen wel jammer dat je er op een gegeven moment achter komt dat je ook weer moet schoonmaken ;-) We kunnen nu dan ook gelijk door met het inrichten van die tweelingkamer en qua afwerking moet er nog een hoop gebeuren. Nog een aantal lampen en mooie schilderijen, maar dat zijn dingen waar we tegen aan moeten lopen. Binnenkort zal ik wat foto's maken en plaatsen.

Een gil ging er door mijn ouders huis heen toen ik eindelijk die lang verwachten strepen op die zwangerschapstest zag. Iedereen wist het gelijk en we waren dolblij en benieuwd naar wat er komen ging. Ik geloof dat ik wel 10 testen heb gedaan om maar steeds die bevestiging te krijgen. Daarvoor was het iedere maand toch wel een teleurstelling als je alleen maar één streepje zag en weer met goede moed de volgende maand begon, maar deze maand was al anders. Sowieso omdat het de eerste IUI (inseminatie) was, maar ik was er meer mee bezig. Ik kocht alvast een knuffel konijn en een voornamenboek. Robin verklaarde mij voor gek. Bijzonder was dat toen we wisten dat ik zwanger was, we het constant over 'de babies' hadden. Ik had zelfs al gekeken naar tweelingkinderwagens en dergelijke. Toen werd het wachten op de eerste echo. Die werd gedaan met 6 weken. Ik geloof dat ik nog nooit zo zenuwachtig ben geweest voor iets. Gelukkig was het wachten in de wachtkamer niet al te lang en zagen we niet veel later twee mooie wonders. Nog voordat de arts het kon bevestigen zei ik:'Het zijn er twee!'. Vanaf dat moment leven we op een roze/blauwe wolk. Robin kreeg tranen in zijn ogen en ik was helemaal van de wereld. Gelukkig kon ik nog net al de informatie opvangen en hebben we een aantal vervolg afspraken gemaakt. We zijn nu 16 weken in verwachting en ze groeien super goed. Ik krijg al een aardig buikje en voel mij sinds deze week veel beter. Ik was heel erg moe en vooral 's avonds na het eten erg misselijk. Maar dat is allemaal heel goed te doen en je doet het voor het mooiste wat er is. Het mooiste wat er maar is, soms kan ik het nog niet geloven: twee mooie babies groeien in mij en zo word ik ergens begin juni mama van een tweeling!

Het geslacht kan alle kanten op, het is namelijk een 2 eiige tweeling. Eind deze maand weten we het. Wat denken jullie?

Groot Nieuws!

Een hele tijd niet hier geweest. Maar daar ga ik vanaf nu weer verandering in brengen. Aangezien ik een hoop te vertellen ga hebben de komende tijd :-)