mickenloulou.nl

Zie voor meer info over Mick & Loulou en moi: http://mickenloulou.nl/

2 maanden

Vandaag is de tweeling al weer twee maanden. De tijd vliegt voorbij. De eerste weken waren echt wel een rollercoaster van hormonen, het wennen aan het nieuwe leven, de rol als vader, moeder, de ultieme relatie test! Er zullen nog best wat hobbels komen, maar de eerste 'testen' zijn we gelukkig al goed doorgekomen. Het is druk geweest en zwaar. Je leven is plotsklaps totaal anders. In de eerste dagen was ik echt zo oververmoeid dat ik een paar keer heb gehad dat ik het voedingskussen, die ik omarm wanneer ik slaap, aanzag als baby. Zelfs een keer een soort van hallucinatie gehad van het slaap tekort. Maar toen ik eenmaal een klein beetje kon loslaten, want dat vind ik moeilijk, het liefst doe ik alles zelf, kon ik een beetje bij komen. Opa en oma hebben namelijk een paar keer hier geslapen en dan kon ik bijslapen. Nu is er al echt een routine in gekomen en loopt alles zo goed als op rolletjes. Ook slapen ze al door en dat geeft een hoop rust. Daardoor kom ik langzaam aan ook weer toe aan andere dingen, maar mijn mooiste en grootste hobby zijn mijn twee prachtige kindjes, want het is ook zo genieten van zulke prachtige mooie wonders. Je blijft naar ze kijken en iedere dag zie je wel weer wat nieuws. Ze groeien ook als kool. Het gaat echt snel. Mick is al aan het lachen en brabbelt al wat. Hij heeft erg last gehad van darmkrampjes. Na een aantal middeltjes geprobeerd te hebben is het nu wat rustiger en werkt de VSM Cinnababy bij hem het beste. Hij vindt het ook heerlijk, lekker sabbelen aan zijn Hevea speen. Die speen is ook een super uitvinding! Hij is dol op zijn grote eco dopspeen en mama ook, want hij slaapt nu veel beter en huilt dus ook een stuk minder. Loulou is wat makkelijk, is echt een sleeping beauty. Ze slaapt overal en als ze wakker is kijkt ze met haar mooie kijkers heel wijs overal naartoe. Drinken doen ze allebei super goed. Mick die kan blijven eten en wordt soms kwaad als het flesje al weer op is en Loulou drinkt lekker op haar gemakje met af en toe een pauze erin. Ga weer verder genieten van de tweeling ♥ ♥

♥ Loulou & Mick ♥

Ik ben 9 juni 2011 bevallen bij 38 weken en 3 dagen van onze tweeling: Loulou 2700 gr/44 cm & Mick 2800 gr/51 cm. Ik werd ingeleid dmv een gel die al vrij snel goed zijn werk deed. Na een tijdje kon ik de weeën echt niet meer goed opvangen met mijn yoga adem techniek en werd er een ruggeprik geplaatst. Dit bracht mij weer even op kracht en er kon zelfs even een glimlach af. De volledige ontsluiting was er al snel, maar ze bleven nogal hoog zitten. De ruggeprik was uitgewerkt en de pijn was weer terug, maar na een paar flinke persweeën... Eerst even oefenen, want hoe doe je dat? Enfin, toen ik het eenmaal door had en na een knip was ze er vrij snel. Wat een moment! Daar was ze dan om 21.41 uur mijn dochtertje Loulou Robine (roepnaam Loulou). Total loss, maar ja, Mick moest nog! Na heel wat support, geschreeuw van mijn man, moeder, verplegers en gynaecoloog die laatste zei dit is de laatste poging anders wordt het een keizersnede, kwam dan om 22.14 uur met de vacuümpomp mijn zoon Mick Daan (roepnaam Mick). Hij had het wel wat moeilijk gehad, net als zijn mams die koorts had gekregen door de ruggeprik dus moesten wij beiden aan de antibiotica. Wel mocht hij even op mijn borst liggen samen met zijn zusje om vervolgens naar de couveuse te gaan, daar heeft hij drie dagen gelegen om op kracht te komen net als zijn moeder in het ziekenhuis. Zijn zusje lag toen wel al bij ons op de kamer. Na een weekje in het ziekenhuis te hebben gelegen mochten we eindelijk naar huis en kon het echte genieten beginnen. Het is even je draai vinden en ik maakte mij zelf gek met borstvoeding geven, dat was echt teveel. Ik was alleen maar bezig met het voeden. Nu alleen over op de fles en dat is een verademing. Geniet zo van ze, het is echt magisch mooi: een tweeling!

Week 36

Aan de tweeling

Het gaat nu toch wel echt snel en ik heb het idee dat jullie ook niet meer al te lang in mijn buik blijven. Twee weken geleden zagen we jullie weer op de echo. Al hoewel dit steeds moeilijker wordt om te zien. We zien dan een gedeelte van jullie hoofd, arm of ander lichaamsdeel. Jullie werden toen allebei geschat op 2300 gram. Het meisje ligt nog steeds met haar hoofdje naar beneden en het vruchtwater van haar was al iets minder en moet dan ook goed in de gaten gehouden worden. Morgen hebben we weer een groei echo en ik ben zo benieuwd! Ik heb zelf het idee dat jullie deze week nog worden geboren en schat op 25 mei. Voorheen dacht ik altijd dat het 4 juni zal worden en twinpapa2b denkt dat het 2 juni zal zijn. In ieder geval laten ze mij niet langer door lopen dan 38 weken. Uiteraard afhankelijk hoe het met jullie en met mij gaat. Sinds deze week heb ik het wel echt zwaarder. Vanaf vandaag gaat het echt niet goed meer met lopen, ik ben net een pinguïn. Ik heb opstart problemen bij het opstaan en het draaien in bed gaat echt heel moeizaam. Mijn bekken doet dan pijn. Ik heb ook het idee dat vandaag het meisje al goed is ingedaald, want dat is te voelen! Ik ben zo ontzettend benieuwd hoe het allemaal gaat lopen en ook heel erg naar morgen. Wie weet moet ik wel gelijk blijven in het ziekenhuis, maar het kan ook nog wel even duren. Ik voel jullie in ieder geval lekker goed. Iedere dag hebben jullie beide de hik en heel af en toe tegelijkertijd, dat is echt een geruststelling. Dan weet ik ook dat jullie nog genoeg vruchtwater hebben. Ik ben nu al ruim 20 kilo aangekomen en heb een buikomvang van 116 cm. Sinds een paar weken heb ik ook lekker dikke voetjes en handen. Ik was echt net op tijd met het afdoen van mijn ringen. Dat was nog een heel klusje, want ze zaten echt al wel heel erg knel, maar na veel gepruts en uiteindelijk vinger in de mond en maar rondjes te draaien kreeg ik ze los. Heel gek gezicht kale handen en ook nog is korte nagels. Mijn trouwring hangt nu om mijn nek te samen met het medaillon wat ik van twinpapa2b heb gekregen (zie de foto). Ik kan niet wachten jullie te bewonderen en vast te houden!

Babykamer

De babykamer is zo goed als af dus hier alvast een kijkje. Nu de box nog en dan zijn we er zo goed als klaar voor :-)

4 kilo babies in mijn buik

We gaan nu om de twee weken op controle. De laatste groei echo was vorige week vrijdag. En de pukkies doen het zo goed! Ze liggen zelfs iets voor op het gemiddelde en zijn allebei rond de 2 kilo. Echt super fijn! Ik voel mij ook goed, maar kan wel minder. Mijn dag bestaat nu veel uit rusten, een beetje beweging in het huis en genieten van onze tuin inclusief het mooie weer. Alleen dat laatste kan ik ook niet te lang, want dan krijg ik zo'n leuk zwangerschapsmasker, witte kringen rond mijn ogen. We kregen nu een uitgebreide echo van een echografiste die heel goed de tijd nam om alles te bekijken. In tegenstelling tot twee weken daarvoor, toen deed onze gynaecoloog het zelf en had hij geconstateerd dat ze waren gedraaid. Dat vond ik overigens al erg verbazingwekkend, maar dit keer lag het meisje toch weer onderaan met het hoofdje al naar beneden en het jongetje ligt dwars hoog. Ik heb zo het idee dat de gyn het niet helemaal goed had gezien de vorige keer of ze moeten weer gedraaid zijn, maar dat lijkt mij wel heel sterk. Overigens hoorde ik toen ik de vervolg afspraken maakte dat de gyn bijna nooit groei echo's doet, dat doen de echografiste die tevens ook verloskundige zijn dus hoop eigenlijk dat ik in het vervolg alleen maar echo's krijg van echografisten, lekker verwarrend anders. Maar ja, hoofdzaak is dat het super goed met ze gaat!

Sinds deze week (32) zijn ze mij ook harder aan het schoppen. Soms moet ik echt even goed ademhalen, want dan zit het jongetje tegen mijn ribben aan te schoppen of het meisje lekker in mijn liezen. Ik ben deze week ook precies 20 kilo aangekomen en in omtrek ben ik nu 110 cm en er mag van mij nog best wel wat bij komen, laat ze maar lekker groot worden, maar ook weer niet té groot; au au au!

30 going for 37

We zijn al weer in week 30! Het gaat nu wel lekker snel. Vandaag weer voor de twee wekelijkse controle geweest. Het gaat hartstikke goed met ze. Dit keer hadden we geen echo, maar die hebben we twee weken geleden gehad. Toen hadden ze al een prachtig gewicht, zo rond de 1340 gram allebei. Het jongentje is nog steeds ietsje kleiner, maar dat is echt maar heel weinig. Heel apart is wel dat ze zijn gewisseld van positie! En dat terwijl de vrouw die de 20 weken echo had gedaan zo stellig Robin af blafte dat het zeker zou zijn dat het meisje als eerste zou worden geboren omdat zij het laagste lag, nu is het dus het jongentje! Die lag tijdens die echo ook al met zijn hoofdje naar beneden. Als ze op deze manier blijven liggen kiest de gynaecoloog voor een natuurlijke bevalling. Als de eerste in stuit zou gaan liggen wordt het een ander verhaal. Zelf had ik mij eigenlijk ingesteld op een keizersnede, maar ik luister goed naar de mensen die er het meeste verstand van hebben, in deze mijn gynaecoloog. Je weet het toch niet van te voren. Het ligt er allemaal maar net aan hoe het gaat, een hele planning ervoor maken zie ik dan ook niet zitten omdat je van te voren toch niet weet hoe het gaat lopen. Ik heb al een zwangerschapscursus gedaan. Eigenlijk wat te vroeg en die viel daardoor ook wel wat tegen. Ik denk dat ik zelf nog maar is goed ga inlezen over de verschillende fases en de adem. Ook over de keuzes die je op dat moment hebt. De verschillende pijnbestrijding. Ik hoop dat ik het niet nodig zal hebben, maar mocht het nodig zijn, dan ben ik blij dat het er is en mocht een keizersnede nodig zijn dan graag, alles voor de veiligheid voor de babies! Alleen maar hopen dat er niet een ellende aan vooraf gaat en dan op het laatst toch nog een keizersnede plaats zal vinden, maar ik ga voor de puur natuur, vlotte, speedy gonzales bevalling over 7 weken!